In het voorjaar van 2016 brachten we de Nederlandstalige vertaling op de markt van het boek 'Elvis & Ginger', het verhaal over de laatste negen maanden van Elvis, geschreven door zijn laatste vriendin én de vrouw die hij ten huwelijk had gevraagd: Ginger Alden. Ginger komt deze maand, op vraag van ElvisMatters, voor het eerst naar Europa, en zij zal op 26 en 27 mei te gast zijn tijdens de show ElvisClassics Meets Bouke in Mol en Uden. Uiteraard is er een beperkte handtekeningsessie voorzien na de show waar zij haar boek wil signeren, en er ook een gelimiteerde versie van het boek te koop is. De boekrecensie van de Nederlandse Anoushka Rood willen we jullie niet onthouden:

Voor een fervent Elvis fan is het een trip on memory lane. Je loopt weer door Graceland en je komt op plekken waar je tijdens de officiële tour niet kan komen. De boven verdieping waar zo blijkt uit dit boek Elvis de meeste tijd eigenlijk doorbracht. De laatste 9 maanden vooral met Ginger. Natuurlijk wisten we dat er altijd veel mensen om Elvis heen hingen, oprechte vrienden en klaplopers, van alles was er. Maar het drong pas echt tot mij door tijdens het lezen van dit boek hoe beklemmend dat geweest moest zijn. Beneden was er altijd volk bestaande uit allerlei hulpjes, vrienden en familie. Zijn leven speelde boven af. Waar hij het liefst in pyjama zat te lezen. Ook het feit dat een heleboel zaken in de badkamer werden afgehandeld doet in eerste instantie vreemd aan maar aan het einde van het boek weet je niet beter.

Het feit dat Ginger veel had opgeschreven voor zichzelf vlak na zijn overlijden doet ook het vertrouwen wekken dat veel feiten zullen kloppen. Het is dan ook in eerste instantie een verhaal van een jonge vrouw die de wereld nog moet ontdekken en dan zomaar opeens in het leven van Elvis terecht komt. Ik moet zeggen dat ik daar best bewondering voor heb, ik had dat niet op die manier gekund, zo rustig. Misschien ook omdat wij nu meer gewend zijn om onze eigen leven te leiden en niet helemaal op te gaan in de ander. Hoewel zij daar uiteindelijk ook wel tegen aanloopt, dat ze haar eigen identiteit dreigt te verliezen. Iets waar Elvis zeker begrip voor had. Maar in eerste instantie is ze overweldigd door hem en alles wat daarbij hoorde. Zij probeert zich ook echt in te leven in zijn behoefte aan kennis en dat is mooi om te zien en fijn dat deze kant ook goed belicht wordt.

Wat uit dit boek duidelijk naar voren komt is dat Elvis je overkomt. Als een soort wervelwind sleurt hij je mee. Hij gaf veel maar verwachtte ook veel van de mensen om hem heen en dan niet in de zin van materiele zaken maar dan meer in het meeleven in zijn levensritme. Dat natuurlijk ook gedicteerd werd door zijn enorme bekendheid en het niet normaal over straat kunnen en dan nog maar te zwijgen over die dubbele optredens die tot diep in de nacht duurden. Zijn hele dag-nachtritme was omgedraaid. Daarnaast leefde hij ook heel intens. Hij kon enorm genieten van het feit dat hij andere kon verrassen en verwennen. Ook voelde hij zich verantwoordelijk voor zijn familie en vrienden, en was hij op zoek naar een antwoord waarom nu juist hij zo een stem en zo een enorm succes had. De jongen uit de sloppenwijk die het schopt tot een icoon.

Naast deze mooie eigenschappen, het jongensachtige, zeer vrijgevig, levenslustige, leergierige had hij net zoals velen van ons een donkere kant. Een dwingende kant, een kant die kon exploderen. Niet geheel ongevaarlijk voor iemand die zoveel wapens bezat. Sommige verhalen doen je wenkbrauwen ook wel een flink stuk stijgen. Maar daarna schaamde hij zich vreselijk en was hij zich ook erg bewust van het feit dat het niet klopte. Ginger wijdt dat met name aan zijn slaapmedicatie en alle andere middelen die hij voorgeschreven kreeg en dat geloof ik graag. Dat soort medicatie kan bepaalde karaktereigenschappen extreem uitvergroten, zorgen voor mood swings en impulsief gedrag. Daarnaast had hij eigenlijk ook een zeer geïsoleerd leven en was er zoveel druk van alle kanten om succesvol te zijn. Het is bijna een wonder te noemen dat hij nog zo een vriendelijk en meelevend mens was.

Ook was hij zich bewust van het feit dat er veel mensen om hem heen waren die niet goed voor hem waren. Hij was ook steeds van plan om daar veranderingen in aan te brengen door bijvoorbeeld niet meer verplicht allerlei familieleden mee te nemen zoals van dr. Nichopoulos omdat hij anders weigerde mee op reis te gaan.

Naarmate het einde van het boek nadert wil je eigenlijk niet verder lezen. Je weet namelijk het heeft geen goed einde. Ik had dolgraag gehad dat de laatste regel was geweest: en zij leefden nog lang en gelukkig.

Helaas het is anders. Het is bijzonder verdrietig om te lezen. Het einde, zomaar van het ene op het andere moment. Een groot muzikant, een ruimhartig mens, een icoon, weg. Zijn muziek is forever. En wie net zoals ik het geluk heeft gehad om Graceland te bezoeken weet Elvis never left the building.

Een must-read voor de fan en ik ben ElvisMatters bijzonder dankbaar voor het beschikbaar stellen van dit bijzondere recensieboek.