| |  Nog maar kort geleden werd bekend dat Baz Luhrmanns nieuwe project EPiC: Elvis Presley in Concert zijn wereldpremičre beleeft tijdens het Toronto International Film Festival (TIFF). In een exclusief interview met Deadline vertelt de regisseur hoe Elvis Presley hem niet meer losliet na zijn speelfilm Elvis en waarom hij besloot een totaal nieuw filmproject te maken.
Luhrmann benadrukt dat EPiC geen klassieke documentaire of concertregistratie is, maar een “cinematisch gedicht” over Elvis:
“Elvis is volledig aanwezig in concert. Elvis zingt en vertelt zijn verhaal als nooit tevoren. Het is geen documentaire, het is geen concertfilm. Het is epic.”
De film combineert zorgvuldig gerestaureerde beelden van Elvis’ concerten in Las Vegas in de jaren ’70 met nooit eerder vertoonde fragmenten en audio-opnames. Daarbij worden ook persoonlijke interviews verwerkt die jarenlang in de kluizen verborgen bleven.
Voor dit project kreeg Luhrmann unieke toegang tot de zogenaamde “salt mines” in Kansas, waar originele MGM-negatieven liggen opgeslagen. Daar vond hij talloze reels zonder geluid. Met behulp van moderne technieken – waaronder lip reading, digitalisering en het terughalen van originele geluidsfragmenten – zijn deze beelden nieuw leven ingeblazen. Veel van het materiaal is nog nooit eerder vertoond.
Luhrmann:
“We konden simpelweg niet nóg een versie van That’s The Way It Is of Elvis On Tour maken. Wat we hebben gedaan is de beelden reconstrueren en combineren met de originele zang en muzikale partijen. Zo komt Elvis in een kwaliteit tot leven die je nooit eerder hebt gezien of gehoord.”
In het interview legt Luhrmann uit waarom Elvis hem blijft fascineren:
“Elvis weerspiegelt als geen ander de reis van Amerika, van de jaren ’50 en verder. Voor de oudere generatie was hij beangstigend door zijn roots in de zwarte muziek, zijn energie en zijn seksuele uitstraling. Maar later werd hij onder invloed van The Colonel een familie-entertainer in Hollywoodfilms – vaak tot zijn eigen frustratie.”
Volgens Luhrmann laat EPiC ook die kant zien: de strijd van een artiest die serieus genomen wilde worden als acteur en muzikant, maar vaak gevangen zat in commerciële belangen. Zo ging de kans op een rol in A Star Is Born verloren door beslissingen van Colonel Parker.
De rol van Parker blijft ook in EPiC aanwezig. Luhrmann noemt hem zowel een marketinggenie als een manipulator:
“The Colonel was een briljante verkoper, maar ook iemand die Elvis beperkte in zijn artistieke keuzes. Hun relatie was tegelijk liefdevol en toxisch, bijna als een huwelijk uit Who’s Afraid of Virginia Woolf.”
Met EPiC wil Luhrmann vooral duidelijk maken dat Elvis in de jaren ’70 allesbehalve een karikatuur was:
“Hij was een echte badass die ongelooflijk goed kon zingen. Op het podium straalde hij een bijna spirituele kracht uit, terwijl hij achter de schermen die kwetsbare jongen uit Tupelo bleef.”
EPiC: Elvis Presley in Concert gaat vandaag in wereldpremičre op TIFF. De film wordt daar gepresenteerd in IMAX-kwaliteit, met ongeëvenaarde beeld- en geluidsweergave. Voor fans belooft dit een ervaring te worden die Elvis’ optredens en levensverhaal op een totaal nieuwe manier samenbrengt.
| |
