It’s Over

Gedaan. Voorbij. The Final Curtain, It’s Over. Voor de allerlaatste keer vond op 16 augustus in het majestueuze Fed Ex Forum aan Beale Street “Elvis The Concert” plaats, met alle muzikanten die ooit samenwerkten met Elvis, van DJ Fontana tot Ronnie Tutt, van the Sweets tot the Jordanaires en van The Stamps tot the Imperials.
De openingact was ronduit spectaculair: Elvis kwam per helikopter vanuit Graceland overgevlogen – “Man, it’s a big place” – en maakte een entree, een superster waardig. Natuurlijk begon de show met See See Rider, maar al na enkele nummers bleek dat de grote projectleider – Joe Guercio – de show in een aparte richting wilde sturen, met verschillende flashbacks naar de Ed Sullivan shows, de filmsets, en de 68 comeback special. Sommige nummers liepen naadloos over via de fifties naar de sixties en de seventies, en terug: meesterlijk!
Hoogtepunt van de avond was het duet “In The Ghetto” van Elvis en Lisa. Wat begon als een videoclip, eindigde in een live song mét Lisa live, begeleid door een Gospel-koor en de TCB Band. De beelden op de clip zorgden weliswaar voor wat discussie – moest “In The Ghetto” nu écht gekoppeld worden aan de politiek rond de vrije wapenverkoop? – maar wat vooral telde, was dat Lisa en haar vader weer even verenigd waren. Bovendien wordt het duet als single uitgebracht en gaat de opbrengst naar een huizingproject in Memphis.
Pauze inbegrepen, duurde de laatste volledige “Elvis The Concert” ruim drie uur, die geen seconde verveelde. Als toetje was er voor de onvermoeibare concertgangers ook nog “The Midnight Concert”, met beelden uit de documentaire “That’s The Way It Is”. Een laatste keer “Polk Salad”, een laatste keer “Suspicous Minds”, een allerlaatste keer de closing vamp… en toen viel het doek voorgoed.
Tien jaar lang “Elvis The Concert” is voorbij. Wat een feest, wat een prachtige herinneringen. Een afscheid met een traan, omdat de videoshows voorgoed voorbij zijn. Maar ook een afscheid met een gevoel van geluk, omdat we 10 jaar lang dit concept mochten meemaken. Een welgemeende, hartelijke dank aan iedereen die deze “Impossible Dream” heeft mogelijk gemaakt!