"Ik denk dat Elvis nu meer gevoel heeft dan vroeger, in de fifties”

Memories, sweetened through the ages just like wine… klinkt het in het nummer “Memories” uit 1968. Het klopt ook: herinneringen worden zachter en mooier door de jaren, net als wijn. Oude vrienden van Elvis, zijn muzikanten en z’n entourage spreken vandaag met de grootste lof over Elvis terwijl dat vroeger niet altijd het geval was. Zélfs Priscilla, die Elvis toch maar mooi inruilde voor Mike Stone, zegt nu dat ze nooit een knappere en liefdevollere man dan Elvis ontmoet heeft. Daarom ook blijven oude interviews, die afgenomen zijn terwijl Elvis nog leefde, altijd de moeite van het lezen waard. Speciaal omdat JAMES BURTON op 11 oktober naar Mol komt, doken we in onze archieven, op zoek naar een authentiek interview. En zie, het oudste document dat we vonden, dateert van 1970, nog van voor “That’s the Way It Is”. Het allereerste interview met James Burton over Elvis en zijn muziek, 33 jaar geleden.

James, je bent nu een jaar leadgitarist bij Elvis. Wanneer kruisten jullie wegen voor het eerst?
Het is heel raar dat ik Elvis nooit echt ontmoet heb, tot op het moment dat ik hem vorig jaar in Las Vegas zag. Zoals je weet, begon zijn carrière vlakbij mijn thuishaven Louisiana met de Louisiana Hayride Shows. Ik herinner me nog dat ik als knaap van 15, 16 jaar naar sommige shows ging kijken waar Elvis ook optrad. Voor mij was dat fantastisch. Ik had nog nooit zo iemand bezig gezien. En nu dat ik met hem werk, leer hem als een fantastisch persoon kennen. Maar ik vergeet nooit die shows van vroeger. Thàt was the real thing!

Noemde je jezelf een Elvisfan in die tijd?
Zeker. Ik kocht sommige van zijn platen. Maar een grote Elvisfan was ik niet, ook omdat ik in die tijd vooral met Ricky Nelson optrok. Ook al is de muziek van Ricky gelijkaardig, het is toch anders. Ik had geen tijd om Elvis’ repertoire van dichtbij te volgen.

Wat dacht je over Elvis voor je hem ontmoette?
Ik dacht dat hij een beetje … met zijn prestige en zo... Ik kon hem niet inschatten. Maar dat veranderde snel nadat ik hem ontmoette, want hij is een heel normaal mens, die met iedereen spreekt en graag onder mensen is. Tijdens de eerste repetitie gaf hij iedereen een hand en begon meteen te vertellen alsof we elkaar al jaren kenden. Het gebeurde allemaal zo snel dat ik het niet kon geloven.

Waarom werd net jij gevraagd om zijn band samen te stellen?
Ik heb geen idee. Er doen verschillende verhalen de ronde. Charlie Hodge ken ik al vele jaren en hij zegt me dat hij me bij Elvis had aanbevolen. Maar ook Lamar Fike zegt me dat hij me had aanbevolen bij Elvis. Charlie en Lamar hebben zelfs discussie over het feit wie mij nu eigenlijk aanbevolen heeft bij Elvis. Een ander verhaal is dat Rick Gerard die bij RCA werkt en ik goed ken, me had aanbevolen. Ik zou het echt niet weten wie daar voor verantwoordelijk is…

Kan je beschrijven hoe het er tijdens een Elvis-repetitie aan toe gaat?
Wanneer Elvis een nummer gekozen heeft, gaat hij meestal aan de piano zitten en probeert het te spelen. We beluisteren met z’n allen de demo en beginnen dan aan het nummer te werken, puur op het gevoel. Zo’n sessie is altijd heel los, heel informeel.

Hou je nu van zijn muziek?
Jazeker. Ik vind het zelfs beter dan ooit. Ik hou van de stijl die hij heeft. ‘In The Ghetto’ is een heel goed nummer en ‘Suspicious Minds’ ook. Ik denk dat Elvis nu meer gevoel heeft voor muziek dan vroeger, in the fifties.

Vertelt hij jullie soms over de jaren vijftig?
Oh ja. Over een show bijvoorbeeld waar het publiek het podium letterlijk deed kantelen. De politie moest hem toen letterlijk van het podium dragen terwijl hij de microfoon nog in zijn handen had en probeerde te zingen. Hij was niet eens backstage toen een paar duizend tieners de achtervolging inzetten...

Wat herinner je je nog van de ‘opening night’ in het International Hotel?
Ik herinner me vooral dat er veel spotlights waren. Het publiek bestond uit acteurs en actrices, mensen uit de muziekbusiness, pers, enz. Het is normaal dat je je dan een beetje onwennig voelt. Maar we waren allemaal redelijk kalm. ‘Opening night’ was fantastisch. Toen Elvis begon, leek-ie niet te stoppen. Hij was een gekooid dier dat eindelijk losgelaten werd.

Heb je een favoriete song?
‘Suspicious Minds’ is één van mijn favorieten. Het is één van die nummers waarmee je kan blijven doorgaan zonder te stoppen.

Hebben jullie een bijnaam voor Elvis, of heeft Elvis er één voor jullie?
Meestal noemen we hem gewoon E.P. En hij noemt me wel eens Chuck Berry…

Wijken jullie soms af van de nummers tijdens de repetities?
Jazeker. Hij kent zoveel nummers dat hij elke avond een andere en nieuwe show kan brengen.

Heb je ooit rare uitspraken van het publiek gehoord?
We hebben wel een paar mensen gehad die door het dolle heen geraakten tijdens de show… Sommigen klommen op het podium, zelfs mannen. En dan komt meestal Colonel Tom Parker tussenbeiden, en probeert hen van het podium te helpen. The Colonel is uitstekend.

Blijft Elvis tussen de verschillende shows in de kleedkamer?
Soms. We zitten dan gewoon bij mekaar en praten wat. Maar er komen na de show zoveel mensen binnen en buiten, zoals filmsterren en bekenden, dat hij altijd wel wat om handen heeft.

Ken je Priscilla?
Ja, en ze komt na de shows ook naar de kleedkamers. Ze is een prachtige meid en toch heel gewoon. Ze vormen een ideaal koppel en hebben heel veel gemeen met elkaar.

Zijn de ‘closing nights’ anders dan de andere shows? Duren die show bijvoorbeeld langer?
Toch wel. Op zo’n avonden blijft hij minstens een half uur langer dan op andere dagen. Ik denk dat er geen enkele closing night geweest is dat hij op tijd stopte.

Vertelt Elvis soms over andere artiesten waar hij van houdt?
Ik weet dat hij van religieuze groepen en gospelgroepen houdt. Ook voor de Bee Gees heeft hij veel respect. We hebben zelfs ‘Words’ in ons repertoire opgenomen. Ik ben er zeker van dat hij verschillende favorieten heeft, maar we hebben er eigenlijk nooit over gepraat.

Is er nog iets wat je wilt zeggen, James?
Ik kan enkel zeggen dat het een geweldige ervaring is om met Elvis te werken. Hij is een fantastische persoon met ontzettend veel talent. Elvis belde me gisteren nog, toen hij terug thuis was. Hij kijkt uit naar dat dag dat we weer op tournee gaan, zei hij. Dat is dus weer iets wat we gemeen hebben.

(Vertaling en bewerking: Jeroen Vanderschoot)