Verslag van een unieke reis

Met bijna 100 mensen waren we in Memphis, afgelopen augustus. Vijfig daarvan deden er ook Las Vegas bij, en een 25-tal dapperen reisden daarna door naar de Aloha-state, Hawaii. Nancy De Fleurquin bezorgde ons volgend verslag.

Voor de reizigers die op woensdagmorgen, 5 augustus 2009 op de luchthaven van Schiphol stonden, begon een groots Amerikaans avontuur. Voor 25 van hen was het zelfs een bijna drieweekse onderneming. Want dit jaar ging de reis van Graceland Tours via Las Vegas naar Memphis en eindigde ze in het dromerige Hawaï!

Las Vegas: Woensdag 5 tot en met zondag 9 augustus 2009
Een deel van de reizigers vertrok rechtstreeks naar de luchthaven van Schiphol, maar voor wie problemen had met het vervoer was er terug een bus ingelegd. Die vertrok iets na zes uur woensdagmorgen aan het Corbie hotel in Mol. Eerst ging het richting Zaventem, waar een uurtje later een 25-tal mensen de groep vervoegden. Wanneer de groep compleet was, werden de ‘Graceland Tours’ pakketten uitgedeeld, met o.a. tickets, leuke ‘Graceland Tours’ bagage-labels, info over de te bezoeken plaatsen en het ElvisMatters T-shirt! Iets over 10 uur arriveerden we netjes op tijd aan Shiphol Airport. Van Peter hadden we al te horen gekregen dat de Nederlandse TV, voor het programma ‘Hello Goodbye,’ aanwezig was om de (voornamelijk) Nederlandse reizigers te interviewen. Na een lange tijd van aanschuiven, bagage inchecken en de controle doorstaan, stegen we dan eindelijk om 13.20 uur op! Nu begon het echt! Via Minneapolis vlogen we naar Las Vegas, waar we na ruim elf uren vliegen zijn geland om 18.25 uur plaatselijke tijd. Reeds in de luchthaven voel je het, maar wanneer je de eerste stap buiten de luchthaven zet, voel je direct de immense hitte die van de gebouwen afstraalt. Het schept toch een stukje sfeer, je bent tenslotte in Vegas! Een kleine 90 minuten later kwamen we in ons hotel aan, het befaamde ‘Planet Hollywood’, dat op de exacte plaats staat waar vroeger het ‘Alladin’ hotel stond, meteen een mooie Elvis hot spot want net op deze plek huwde Elvis op 1 mei 1967!
Vervolgens werd er naar goede gewoonte door de voorzitter gezorgd dat iedereen netjes zijn kaart voor de kamer in handen kreeg. De meeste onder ons hadden na de lange dag en de twee vermoeiende vluchten nood aan een goede nachtrust en kropen dan ook al vroeg onder de wol! Dat we niets te kort zouden komen wisten we al vanaf de eerste ochtend dat we het ‘Spice Market Buffet’ bezochten, dat was namelijk de plek waar we ’s morgens tijdens onze Vegas week onze magen mochten vullen. Op de eerste dag werden we door Peter begeleid die ons toonde hoe alles in zijn werk ging, de gebruikelijke fooi die er steeds word bijgegeven, was zelfs voor ons verrekend en daar hoefden we ons geen zorgen om te maken. Maar om 9 uur begon onze eerste Vegas dag pas echt met een bus uitstap die ons naar zowel Elvis- als bekende Las Vegas - hotspots zou brengen. De eerste stop was aan het Las Vegas Welcome Sign, waar al miljoenen mensen naartoe waren gekomen om een foto te nemen, het teken staat er dan ook al vijftig jaar. Meteen werd daar dan ook een tweede groepsfoto gemaakt (eerste was bij aankomst in de gokstad!). Volgende bekende plaatsen die we nog bezochten waren het Hard Rock Hotel/Café, het Hilton Hotel met aan de ingang een mooi Elvis-beeld en de Graceland Wedding Chapel. Vervolgens ging het richting Freemont Street, een stukje oud Vegas, waarvan je in de film ‘Viva Las Vegas’ beelden kan zien.
Kort na de middag kwamen we terug aan ons hotel waarna de middag werd gevuld met de stad verder te verkennen. Tijdens de vrije dagen in Vegas ondervonden de meeste dat je er ogen te kort komt. Er is zoveel te zien, zoveel te beleven! Alles is groots in Vegas wat je algauw merkt. Alle hotels hebben een thema en zijn schitterend ingericht.
In elk hotel zijn er dagelijks vele shows te bewonderen. In ‘Harrahs’ kan je nog steeds de ‘Legends in Concert’ shows bewonderen, deze show met ‘imitators’ staat al 25 jaar op de affiche! Sommigen mensen maakten van de gelegenheid gebruik om wereldsterren aan het werk te zien, enkele medereizigers hebben zo genoten van een avondje in het gezelschap van niemand minder dan Tom Jones! Er is het Madame Tussauds museum waar je vele bekende gezichten ziet, waaronder dat van President Obama! Maar natuurlijk ontbreekt Elvis er niet, hij is vertegenwoordigd met een jaren zeventig versie, die wanneer je hem aanraakt “Sure got a lot of nerve baby!” laat horen! De ‘68 Elvis staat momenteel in de shop.
Op zaterdag bezocht een deel van de groep de Grand Canyon. Sommigen hadden een vlucht met de helikopter geboekt, anderen met het vliegtuig. Er was ook een bustrip die bijna een hele dag in beslag nam. Op zondag was er nog een laatste kans om Vegas te verkennen en souvenirs aan te kopen in een van de vele winkeltjes. Zo vind je er talrijke kleine shops maar er is ook een heuse ‘M&M’ en ‘Coca-Cola’ winkel! ’s Avonds werden de koffers klaar gemaakt voor de volgende stop; Memphis!

Memphis: Maandag 10 tot en met zondag 16 augustus 2009
Terwijl in Nederland de tweede groep al richting Memphis vloog, begon de ‘Vegas’ groep aan wat een lange dag zou worden! Want toen we op de luchthaven van Las Vegas aankwamen, kregen we te horen dat de vlucht naar Memphis was afgelast! De zorg van ‘wat moet er nu gebeuren,’ viel meteen van onze schouders want Peter en Michel begonnen te onderhandelen. Ook al kwam het er op neer dat de groep zou gesplitst worden, was het voornaamste dat iedereen op tijd in Memphis zou zijn. De groep werd uiteindelijk in zes of zeven groepen verdeeld, de laatste groep ‘strandde’ in Vegas en moest noodgedwongen een halve dag op hotel. Via Minneapolis kwam de laatste groep dan op dinsdagmorgen negen uur eindelijk aan in Memphis. Bij aankomst in het Double Tree Hotel, kon de pas aangekomen groep nog een ontbijt nuttigen in ‘Friday’s,’ gelegen in het hotel zelf. De dagplanning was door de afgelaste vlucht helemaal overhoop gehaald, maar werd netjes opgelost opdat iedereen toch de afgesproken uitstappen zou meemaken.
De city tour ging om 13 uur van start aan het hotel. Ook ditmaal werd iedereen getrakteerd op vele Elvis hot spots, maar ook beroemde Memphis plaatsen. We zagen o.a. ‘Lauderdale Courts,’ waar Elvis woonde van september 1949 januari 1953. ‘Audubon Drive,’ het eerste huis dat Elvis kocht, hij woonde er samen met zijn ouders van 1956 tot 16 mei 1957 wanneer de familie naar Graceland verhuisde. ‘Liberty Land,’ het pretpark dat Elvis dikwijls bezocht. We zagen het ‘Mid-South Coliseum’ (waar Elvis in 1974-1975 en 1976 optrad). We bezochten ‘Poplar Tunes,’ de platenzaak waar Elvis zijn vinylplaten kocht en dat nu zijn deuren heeft gesloten. De ‘Arcade,’ het ‘Chisca Hotel,’ het ‘Orpheum Theatre,’ ‘Overton Park Shell,’ ‘Humes High School,’ 'Forest Hill,’ ‘Stax Studios,’ de lijst is eindloos! En natuurlijk werd deze toer afgesloten met een eerste glimp van Graceland.
Woensdag 12 augustus was D-Day voor de ElvisMatters groep, want dit was de dag waarop velen voor het eerst een bezoek brachten aan Graceland. Om 9 uur vertrokken we aan ons hotel, richting Graceland. Leuk was het om doorheen Memphis te rijden terwijl in bus de cd ‘Elvis live from Memphis’ weerklonk! Een uniek moment voor iedereen die meereist, en ook al is dit niet je eerste bezoek… het blijft een kippenvel moment om in het shuttlebusje door de poorten van Graceland te rijden terwijl je Elvis ‘Welcome To My World’ hoort zingen! Naast het bezoek aan het huis zijn er nog de musea die te vinden zijn rechtover Graceland. Een bezoek aan het vliegtuig de ‘Lisa-Marie’ hoort ook in het pakket. Sommigen van de groep hadden een ‘VIP’ ticket geboekt, wat betekende dat je de hele dag door, Graceland meerdere keren mocht bezoeken. Na het bezoek kreeg je dan nog een extraatje, een ritje achterom het huis. De afspraak aan de bus werd ook hier mooi door de groep nageleefd. En zo konden we in de namiddag de Sun Studios bezoeken. In drie groepen kregen we een uitgebreid verslag over de pioniersdagen in deze kleine studio. De rest van de dag was vrij, en werd benut door o.a. Beale Street te bezoeken. De straat ademt sfeer van begin tot einde, de soul en bluesmuziek komt je daar letterlijk tegemoet! Menig reiziger heeft er zijn avonden gesleten in de vele gezellige cafeetjes die elke avond live muziek op het programma hebben staan. In de vele shops kan je uren dwalen, er is zelfs een ‘Hard Rock Café,’ en wie het typische Amerikaanse ‘fast food’ liever heeft kan steeds terecht bij ‘Dyers.’
Op donderdag werd de groep gesplitst, want een deel ervan vertrok richting muziekstad Nashville voor een daguitstap. Naast de Studio B, werd ook de ‘Country Music Hall of Fame’ bezocht. De dag werd afgerond met een bezoek aan Broadway Street. Voor wie ‘thuisbleef’ was het een kans om Graceland een tweede keer te bezoeken en de talrijke shops er rechtover.
Op vrijdag was er de daguitstap naar Tupelo, heel speciaal is het toch wanneer we de geboorteplaats van Elvis bezoeken, dan pas besef je dat hij de ‘Amerikaanse droom’ heeft waargemaakt! Negen uur was het uur van vertrek aan het hotel voor de bijna acht uur durende uitstap. Zoals gewoonlijk werd er een tussenstop gemaakt in het shopping center van Tupelo. Na een korte rit kwamen we dan aan het geboortehuisje van Elvis aan, elke keer weer is het verwonderlijk hoe klein het wel is. Er is naast het geboortehuisje ook een klein museum met aanpalende winkel. En sinds kort is er nu ook het kerkje, dat werd overgebracht naar deze plek. Daar houdt men op bepaalde tijdstippen een ‘dienst,’ ongeveer veertig mensen kunnen dan door middel van grote diaschermen, die vooraan en aan de zijkanten uit het plafond naar beneden worden gelaten een gebedsdienst ervaren zoals in Elvis zijn kinderjaren. Een intense ervaring, want je zit er letterlijk middenin! De site is steeds een moment van tot rust komen voor velen onder ons, want er is ook een mooie kapel waar je ongestoord naar Elvis gospels kan luisteren.
Via het Tupelo Fairpark en de Tupelo Hardware Store keerden we voldaan weer naar Memphis, waar we omstreeks 17 uur arriveerden. Amper een klein uur later vertrokken we in groep naar het Convention Center. Daar had om 20 uur de show ‘Elvis 1969, A Celebration Concert’ plaats. Leuk extraatje waren de Elvis-podiumpakken die er stonden tentoongesteld. Het werd een bonte mengeling van live optredens van Terry Mike Jeffrey en Andy Childs (beiden reeds bij ElvisMatters evenementen te gast geweest in het verleden) en uniek beeld en fotomateriaal van Elvis. Al stonden er live twee zangers op het podium was toch het grootste applaus van de avond weggelegd voor Elvis. Die kreeg na ‘Polk Salad Annie’ een daverende ovatie!
De belangrijke, zij het niet de belangrijkste dag van de hele reis was zaterdag 15 augustus! Want dan is de Candle Light Vigil. Maar eerst was er nog een uitstap naar Tunica, in het Hollywood Casino vind je er verschillende attributen & kostuums uit films. En natuurlijk zijn daar enkele uniek stukken van Elvis bij. Al bij het binnenkomen zie je een grote vitrine die geheel gevuld is met Elvis spullen! Filmkostuums uit de film’s ‘Live a Little, Love a Little,’ ‘Speedway,’ de helm die Elvis droeg in ‘Viva Las Vegas.’ En nog veel meer, maar het grootste stuk is toch wel de wagen die gebruikt werd in de film ‘Spinout.’ Ook hier konden we naar hartelust foto’s nemen, werden de magen gevuld en werd de reis om 13 uur verder gezet. Ditmaal ging het naar een vervallen stukje geschiedenis, de Circle G Ranch. Hoe vervallen het ook mag zijn, het voelde goed om op de plek te zijn waar Elvis misschien wel de gelukkigste maanden van zijn leven doorbracht. Laatste stop was het huis van Vernon, gelegen achter Graceland. Er was zelfs eten voorzien voor onze groep! Waarna het terug richting hotel ging, om 19 uur was de nieuwe afspraak want dan vertrokken we met z’n allen naar het Elvis beeld in Beale Street, altijd een speciaal moment om als Elvis fan en trots ElvisMatters lid te poseren voor de groepsfoto. Het geeft toch een gevoel van samenhorigheid! Vandaar vertrok de bus naar Graceland, om ons bij te voegen in de rijen die stonden aan te schuiven voor de Candle Light Vigil. Dan pas voel je wat een impact Elvis had, en nog steeds heeft op zoveel mensen. Men deelt er kaarsen en houders uit, zo kan iedereen met zijn kaarsje Elvis groeten. De dienst is steeds erg pakkend, vooral wanneer Elvis ‘If I Can Dream’ zingt en we allemaal onze kaars hoog houden, doet je toch koude rillingen geven… Iedereen, fan of niet-fan zou dit eens moeten meemaken, het doet je beseffen wat een liefde dat er heerst voor Elvis. Het ging voorspoedig en voor middernacht was de groep terug in het hotel. Tijdens de laatste dag in Memphis kozen de meeste ervoor om nog eens tot aan Graceland te gaan. Op de avond van 16 augustus is het namelijk de laatste maal dat je ’s avond naar de Meditation Garden kan gaan. Het is een heel sereen gebeuren, na een week vol activiteiten. De avond werd afgesloten met een laatste samenzijn van de groep en het pakken van koffers.

Hawaï: Maandag 17 tot en met zondag 23 augustus 2009
Met gemengde gevoelens werd de groep gesplitst, een deel keerde huiswaarts (onder begeleiding van Olav) terwijl een ander vertrok voor de laatste etappe van deze wonderlijke reis! Via Minneapolis vlogen we gezwind richting Hawaï! Waar we in de namiddag omstreeks 15 uur zijn geland, na de controle te zijn gepasseerd werden we allen aangenaam verrast door het feit dat we een prachtige bloemenkrans kregen omgehangen. Er werd weer een foto van de groep gemaakt voor de website en de familie thuis, en per bus werden we naar onze nieuwe verblijfplaats gevoerd, het supersjieke Hilton Hawaïan Village Beach Resort & Spa. Bij een eerste kennismaking van de plek zie je meteen hoe betoverend mooi het is, de natuur vloeit hier zo mooi in elkaar. Je wandelt door het hotel dat niet binnen en niet buiten voelt, want alles is in harmonie. De mensen zijn allen zo vriendelijk en het duurt niet lang of je bent vertrouwd met de woorden ‘Aloha’ (Hallo) en ‘Mahalo’ (Dank je). Op onze eerste ochtend in Hawaï werden we al betoverd door al het moois, van bij het ontbijt werden we ondergedompeld in de pracht die het eiland ons te bieden had. Want elke ochtend had ons ontbijt plaats met zicht op zee! Hoe kan je de dag beter starten? Op deze eerste dag kregen we een busrit aangeboden die ons langs de mooiste plekken van het eiland bracht. De eerste stop was meteen de belangrijkste in onze ogen; Het bronzen beeld aan het Neal Blaisdell Center in Honolulu van waaruit in 1973 de ‘Aloha’ special werd uitgezonden. Er hingen tientallen bloemenkransen aan de hals van Elvis. Tot onze verbazing stonden de deuren open en nadat Peter navraag had gedaan, konden/mochten we binnen een kijkje nemen! Het viel ons weer op hoe klein het er is. Onze bus voerde ons verder langsheen het mooiste stukje van Hawaï, waar een heel dorp te zien is dat is gebouwd in een vulkaan. Gewoon prachtig om te zien. We reden ook langs het Hawaï State Capitol, waar je een beeld kan zien staan van onze landgenoot Pater Damiaan. We eindigden deze rondrit in het enige Elvis-winkeltje dat het eiland heeft, en waar je ook iets kan nuttigen. In het restaurant hangen originele Elvis filmposters uit de jaren zestig. Peter vertelde dat in de jaren zestig de filmstudio zich niet de moeite nam om er naar Hawaï te sturen. Dus maakte een Hawaïaanse kunstenares er. En die stukken zijn nu heel veel geld waard. We passeerden ook het het Iolani Palace, voor dit gebouw staat het bronzen/gouden beeld van de enige koning die Hawaï ooit heeft gekend, Koning Kamehameha I. Het is achter een van de ramen van dit gebouw, dat de openingscene van “Hawaï Five-O” met Jack Lord werd opgenomen. Stipt twaalf uur waren we terug aan ons hotel. Kans voor iedereen om de streek verder op eigen houtje te verkennen! Menig avond werd in gezellige sfeer afgesloten aan de bar in het hotel. Zon, zee en strand zien we voor ogen als we aan Hawaï denken. En dat is ook zo, het strand is hemels maar ook het hotel bood een overvloed aan zwembaden. Daar werd door onze reizigers dan ook veelvuldig gebruik van gemaakt.
Even verderop lag het Waikiki strand waar je de parking kon vinden waar Elvis in januari 1973 was geland met de helikopter. Nog steeds vind je daar kenmerken terug die je ook op de beelden kan zien, zoals het ‘Rainbow’ hotel op de achtergrond en de verlichtingspalen met rode voet! Op datzelfde strand is er elke vrijdag vuurwerk te zien. Die traditie bestaat al sinds 1947.
Op donderdag vloog een deel van de groep naar Molokai, een droom ging zo in vervulling van een van de medereizigers, en samen met enkele vrienden bezocht hij het eiland waar Pater Damiaan leefde en stierf. Een unieke ervaring voor hen allen. Een absolute Elvis hotspot in Hawaï is het Polynesian Center. Het center is machtig groot en je kan er gerust een hele dag in vertoeven. Van begin tot einde word je ondergedompeld in de prachtige cultuur van Hawaï. Hier werden opnamen gemaakt voor Elvis films als ‘Paradise Hawaïan Style.’
Toeval of niet, maar op vrijdag 21 augustus, de dag van ons vertrek, was het dag op dag net vijftig jaar geleden dat Hawaï een Amerikaanse staat werd! Zondagmiddag was bijna iedereen weer in zijn vertrouwde thuis-omgeving en kon het vertellen van de meegemaakte belevenissen beginnen!