Het leven en werk van Elvis blijft een boek vol verrassingen en ontdekkingen. Zo vonden we onlangs het echte verhaal terug achter één van de figuranten op de set, Linda Williams. Knap snoetje, maar zonder enige acteerervaring. Dus luidt de vraag: hoe komt zo’n meisje dan in de bekendste film van Elvis Presley terecht? Het antwoord: omdat ze zo knap was.

Terwijl de opnames voor Jailhouse Rock in mei 1957 in volle gang zijn, krijgt Elvis er een onverwachte taak bij. Hij wordt, mede door toedoen van de Colonel, voorzitter van een jury die een schoonheidswedstrijd moet beoordelen. De winnares zou een rolletje krijgen in de film. Knap gezien van de Colonel, want het levert hem publiciteit op, een gratis actrice én een aardig gezichtje naast Elvis.
Uiteindelijk dagen bijna honderd meisjes van alle lengtes, gewichten en etnische achtergronden op voor de wedstrijd. Op het einde van de week, waarbij Elvis de meisjes één voor één kort gesproken heeft, duidt hij de vier finalisten aan: Linda Williams, Toni DiClementy, Yvette Mimieux, en Darlene Owens. De vier kandidaten krijgen dan de laatste opdracht: ze moeten in badpak defileren, met Elvis als voorzitter van de jury.
Lang duurt het niet, eer Elvis Linda Williams als winnares aanduidt. Ze krijgt een kus van the King én heeft haar eerste (mini-)filmrol beet. Nu ja, in de credits zou ze enkel vernoemd worden als "the girl in the bathing suit”, het meisje in het badpak – maar het is het gebaar dat telt, toch?
De twee opnamedagen met voor Linda wellicht de mooiste momenten van haar leven, vonden plaats op 23 mei en 13 juni 1957. De vier finalisten komen die dag samen op de set en mogen ook op de foto met Elvis, maar alleen Linda mag bij de opnames tot vlakbij Elvis komen. Wie goed luistert, hoort haar kort na het nummer “Baby I Don't Care” zeggen: “Gee Vince, when you sing, it's really gonesville”.
De roem was helaas van korte duur voor Linda, maar we kennen véél mensen die hun spaarboekje veil zouden hebben voor een paar seconden naast the King.