De gekste show van Elvis ooit

Eén zaak is zeker na het beluisteren van deze CD: wie Elvis Presley als baas had, beleefde nooit een saaie avond. De Elvis die we op de gloednieuwe FTD “Closing Night” horen, is in de eerste plaats een gediplomeerd stand-up comedian. Hij heeft zoveel plezier op het podium, dat het voor het publiek in de zaal en de muzikanten op het podium niet makkelijk moet geweest zijn om de show ‘ernstig’ te bekijken.

Jammer dat deze Vegas-show van 3 september ’73 enkel op CD bestaat, en niet op DVD. Dan zou je weten waarom het publiek zo verbaasd reageert als Elvis tijdens de intro van “See See Rider” op het podium stapt. Elvis wordt het podium letterlijk opgedragen door Lamar Fike, en op de schouders van Elvis zit een gigantische pluche aap. Het duurt tot halfweg het nummer voor Elvis de aap weer van z’n schouders neemt.
Meteen is de toon gezet voor een avondje lachen met the King. Bij “Love Me Tender” past Elvis de tekst helemaal aan, en zingt hij: “To Hell with the Hilton Hotel, and the showroom too…” Pas later zou blijken waarom hij het Hilton Hotel zo door de mangel haalde. Na “Love Me Tender” is het hek van de dam, wanneer hij “Fever” inzet met de tekst “Myrna Smith and JD Sumner, they had a very mad affair. But when their wife and husband caught them, they saw nothing but teeth and hair…” Gelach en geroep alom, op het podium.
Na “Fever” gaat de zaal helemaal uit de bol. Elvis laat namelijk een bed aanrukken en kruipt voor het nummer “What Now My Love” onder de lakens. De Stamps en de Sweets gieren het uit, en Elvis verandert opnieuw de woorden van het nummer, terwijl hij vanonder het laken zingt. Later vertelde James Burton me dat de lichten van de showroom helemaal uit waren, waardoor er geen foto’s konden genomen worden.
De knaller van de avond komt meteen na de bed-scène, wanneer Elvis de tekst van “Bridge Over Troubled Water” zingt op de tonen van “Suspicious Minds”. Elvis wou namelijk “Bridge” brengen, maar de band was hem voor en zette een ander nummer in. Geen probleem, dacht Elvis, dan combineer ik de beide nummers wel.
Ook de ‘tweede’ versie van “Bridge Over Troubled Water” is uitzonderlijk. Elvis stopt halverwege met zingen, en laat zijn koren de tekst overnemen. Het is niet eens zo moeilijk om Elvis de maat te zien slaan voor the Sweet Inspirations en the Stamps.
Naar het einde van deze CD toe, blijkt ook waarom Elvis die dag z’n pijlen richtte op het Hilton Hotel. Net voor “Mystery Train/Tiger Man” zegt hij dat het Hilton Hotel één van haar werknemers (Mario) wil ontslaan, en dat kan voor hem niet door de beugel: “I think the Hilton Hotel is much bigger than that…” Colonel Parker stierf op dat moment wellicht duizend doden, want wie durft het aan om het Hilton-management in eigen huis zo op de korrel te nemen? Elvis uiteraard, en hij geeft er ook tijdens het volgende nummer een flinke lap op, wanneer hij “Tiger Man” opdraagt aan de directie en de hogere hiërarchie van het Hilton Hotel: “Well, I’m the King of the Jungle, they call me the Tiger Man. If you cross my path, you take your whole life in your hand…” Het vuur knettert uit de boksen, en het Hilton management kon enkel slikken en zuur lachen.
Om deze CD helemaal af te maken, brengt Elvis nog enkele minder bekende nummers, zoals “Help Me Make It Through The Night”, “The First Time Ever I Saw Your Face” en een gesproken versie van “Softly As I Leave You”. Een dikke aanrader dus!

• 22 euro
• Leden: 19,80 euro
• Ereleden: 18,70 euro