1000 enthousiaste fans can’t be wrong… Voor de tweede keer op rij vond eind mei het bijzondere concert “Elvis Classics” plaats. De ingrediënten waren precies dezelfde als vorige keer: de snedige gitaar van Tony Smith, de booming voice van Jenson Bloomer, het mega-orkest van Alex Steurs én natuurlijk… de Maestro zelve: Grootmeester Joe Guercio.

Ook al was het de tweede Classics, wie naar Mol gekomen was met de vrees om een exacte kopie te zien (of te horen) van wat in mei 2004 gepresteerd werd, kon opgelucht ademhalen. Natùùrlijk waren er enkele overeenkomsten (een Elvis-show zonder “See See Rider” of “American Trilogy” zou ondenkbaar zijn), maar wat bij deze tweede editie opviel was de bewuste keuze voor machtige orkestrale songs. Géén vluggertjes zoals “Hound Dog”, “Don’t Be Cruel” of “Teddy Bear”, maar lekker volle, romige seventies hits zoals “Steamroller Blues”, “Big Boss Man”, “Proud Mary”, “Never Been To Spain”, “Polk Salad Annie” en zelfs het zeldzame en gevoelige “It’s Impossible”. Verder nog vocaal krachtige kleppers als “What Now My Love” en “You Gave Me A Mountain”, en talloze andere “nieuwe” nummers, die speciaal voor Elvis Classics II in orkest-arrangementen gegoten werden.
Nog een verschil: Joe Guercio ként zijn orkest inmiddels, en het viel iedereen op hoe ontspannen hij het podium opwandelde. Kushandjes, een paar buigingen, even het publiek dirigeren tijdens “Burning Love”… Joe greep tijdens de show zelfs de microfoon om herinneringen op te halen aan “Aloha From Hawaii”, toen hij als allereerste “zijn” muziek via satelliet de wereld rondstuurde. En na “Johnny B. Goode” deed Joe er nog een schepje bovenop door onverwacht het laatste stuk te hernemen, met de volle spotlight op klassebak Tony Smith.
In de foyer brachten we in Europese première (!!) de nieuwe DVD “Elvis By The Presleys” op 4 schermen tegelijk. Hoeft het gezegd dat de 1000 bezoekers van deze (uitverkochte) shows uitermate tevreden naar huis gingen?

Op 1 en 2 oktober sluiten we dit drieluik, “A Belgian Trilogy”, af met de kers op de taart: dan brengen we de derde en allerlaatste (snif) show met het fenomenale orkest en Joe Guercio… Maar mét extra Elvis-power. Als we immers aan een nieuwe show denken, beginnen we eerst te dromen: Hoe zou dit 75-koppig orkest klinken met originele Elvis-backing vocals? En hoeveel kracht ontstaat er als we dààr nog eens de TCB Band nog voor plaatsen…? Of we in die uitdaging geslaagd zijn, lees je verder in dit blad. We zien je op 1 en 2 oktober!